Dzień wieczerzy Pańskiej
Z okazji najważniejszych wydarzeń ludzie zbierają się zwykle przy wspólnym stole. Spożywają posiłek, wygłaszają uroczyste przemówienia, składają sobie życzenia. Czy zauważyłeś, że i w naszym kościele odbywa się uczta, wspólne spożywanie?
Wieczerza Paschalna Jezusa Chrystusa – Jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach Narodu Wybranego była noc wyjścia Izraela z niewoli egipskiej. Pamiątkę tej nocy i zawarcia Przymierza z Bogiem Izraelici obchodzili uroczyście każdego roku. Wieczerza paschalna, którą Izraelici spożywali każdego roku, była również zapowiedzią i początkiem szczęśliwej uczty w przyszłym Królestwie Bożym (Iz 25,6). Taką wieczerzę paschalną spożywał także Jezus ze swoimi uczniami. W dzień przed swoją męką zgromadził ich w Wieczerniku.
A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. 15 Wtedy rzekł do nich: «Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. 16 Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni* w królestwie Bożym». (Łk 22, 14-16)
Jezus pełnij rolę ojca rodziny. W czasie tej wieczerzy On przewodniczył, On odmawiał błogosławieństwo i modlitwę dziękczynną. Lecz była to inna uczta niż wszystkie uczty paschalne Izraelitów. Tu bowiem spełniło się to, do czego zmierzały i co przepowiadały wszystkie uroczystości paschalne Izraela.
Ofiara Jezusa Chrystusa – Jezus gorąco oczekiwał spożycia tej ostatniej Paschy ze swymi uczniami. Spożył z apostołami baranka paschalnego. Po spożyciu baranka dokonał czegoś nowego: Wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» (Łk 22, 19), Tak samo zwiął kielich po wieczerzy mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze* we Krwi mojej, która za was będzie wylana.» (Łk 22, 19 – 20)
Aby uobecnić na zawsze, aż do powtórnego Przyjścia, swoją Ofiarę, Jezus przemienił chleb w Ciało a wino w Krew. Tę przemianę nazywamy przeistoczeniem.
Pamiątkę Ofiary Chrystusa złożonej na krzyżu i uobecnionej w Wieczerniku, w ciągu wieków różnie nazywano. Św. Paweł nazywa ją „Wieczerzą Pańską”, Dzieje Apostolskie mówią o gromadzeniu się wiernych na „Łamanie chleba”. Z czasem pamiątkę Ofiary Chrystusa zaczęto nazywać z greckiego Eucharystią (dziękczynieniem) później „Ofiarą”, kiedyś zaś „Zgromadzeniem”. Około V wieku spotykamy nazwę „Missa” od łacińskiego słowa „Missio”.
Zgromadzenie Eucharystyczne czyli Msza św. odbywa się w formie uczty. Również w czasie tej uczty Jezus Chrystus ofiaruje siebie Bogu Ojcu za wszystkich ludzi. Kapłani, którzy przewodniczą temu zgromadzeniu, działają w Jego imieniu i Jego mocą.
Podsumowując:
- Czym jest dla mnie uczta Eucharystyczna?
- Jak odpowiem na zaproszenie Chrystusa?
- Jak uczestniczę w tej Wieczerzy Paschalnej? Czy nie jestem tylko biernych widzem?
Pomyśl:
- Na jaką Pamiątkę spożywali Izraelici ucztę paschalną?
- Dlaczego Jezus Chrystus ustanowił Ofiarę Ciała i Krwi Swojej w czasie wieczerzy paschalnej?
- Co dał Jezus apostołom do spożywania podczas Ostatniej Wieczerzy?
Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Kaplicy – Ciemnicy
To następuje po mszy świętej. Po przez przeniesienie Najświętszego Sakramentu do osobnej Kaplicy, kościół święty chce zwrócić uwagę na miłość Pana Jezusa ku Nam. Przed Męką swoją, po odbyciu Ostatnie Wieczerzy, udał się Pan Jezus do Ogrójca za modlitwę. Po konaniu w Ogrójcu, oddaje się w ręce Żydów. Nocą z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek najwyższa rada żydowska przesłuchuje sądownie Pana Jezusa. Po przesłuchaniu, nakazuje przetrzymać Go w lochu – piwnicy do rana. Przebywanie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie w Kaplicy – Ciemnicy ma nam te chwile przypomnieć i dać okazję, abyśmy ofiarną i chętną adoracją starali się złożyć u stóp Jezusa nasze dziękczynienia i wynagrodzenia za to, co dla nas uczynił i wycierpiał.
Obnażenie ołtarza
Po przeniesieniu Najświętszego Sakramentu do Kaplicy Ciemnicy z ołtarza zdejmuje się obrus. To symbolizuje koniec wieczerzy, odarcie Chrystusa z szat oraz opuszczenia Go przez bliskich.
