Wielka Sobota
Wielka Sobota, to ostatni dzień Wielkiego Tygodnia, a zarazem trzeci i ostatni dzień Triduum Paschalnego, tuż przed Niedzielą Wielkanocną. To szczególny czas w kościele katolickim- okres ciszy, skupienia i przeżywania Paschy. Wierni przez cały dzień czuwają przy Grobie Pańskim.
W Wielką Sobotę dokonywany jest obrzęd poświęcenia pokarmów spożywanych podczas śniadania w Niedzielę Wielkanocną. Wśród święconki nie może zabraknąć chleba – na pamiątkę cudownego rozmnożenia chleba dokonanego przez Chrystusa na pustyni; jaj – symbolizujących nowe życie; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego spożywanego przez Pana Jezusa podczas ostatniej Wieczerzy.
W Wielką Sobotę, podobnie jak w Wielki Piątek, nie są sprawowane Msze św.
Po zachodzie słońca rozpoczyna się Wigilia Paschalna, rozpoczynająca Uroczystość Zmartwychwstania Chrystusa.
Obrzędy Wigilii Paschalnej rozpoczynają się gdy zapada ciemność. Jest to czuwanie podczas Wielkiej Nocy, w czasie której Chrystus zmartwychwstał. Tej nocy jaśnieje światło paschału – symbolizującego Chrystusa, bogata liturgia słowa ukazuje przejście z niewoli do wolności, z ciemności do światłości, ze śmierci do życia. Chrzest udzielany tej nocy i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych uświadamiają nam, że owocem śmierci i zmartwychwstania Chrystusa jest nasz udział w jego misterium paschalnym i w nowym życiu.
„ Weselcie się już, zastępy Aniołów, w niebie: weselcie się, słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. ….”
Radosny śpiew i dźwięk dzwonków (które zamilkły w Wielki Czwartek) obwieszcza światu, że Chrystus już zmartwychwstał! “Alleluja!”
