Dzień kanonizacji naszego patrona

“Proś nie tyle o zdrowie ciała, ile o wzrok duszy (…), 

byś wnikała w Jego Serce i naśladowała Jego cnoty”. 

św.J.S.Pelczar

W czwartek 18 maja dziękowaliśmy za dar kanonizacji św. Józefa Sebastiana Pelczara – z tej okazji była uroczysta Eucharystia, w czasie której uwielbialiśmy Boga za przykład życia i świętości bp Pelczara i przez Jego wstawiennictwo modliliśmy się w intencji całej parafii i wszystkich parafian. W tym roku przewodniczył uroczystości o godz. 18:00 ks. Rafał Przędzik – notariusz kurii. Serdecznie dziękujemy za wspólną modlitwę i udział w naszej parafialnej uroczystości.

Myśleć sercem / Ks. Zbigniew SUCHY
18 maja obchodzimy 20. rocznicę kanonizacji św. Józefa Sebastiana Pelczara. Śledząc życie bp. Pelczara, który urodził się 17 stycznia 1842 r. w Korczynie, odkrywamy fundamentalny wkład rodzinnego domu w przyszłe rysy charakteru świętego biskupa. Ojciec, Wojciech, uobecniał prawdę Ewangelii ogromną pracowitością, czyniąc życie domu dostatnim, ale nie był to dostatek samolubny. Chłopiec widział, że żaden z biedaków nie odchodził z ich domu głodny. Matka, Marianna, otwierała przed nim świat wiary i drogi do ludzkiej mądrości. Przekazała mu umiłowanie literatury. Prosta kobieta pisała wiersze, które zostały wydane drukiem. To ona czytała dzieciom o dziejach narodowych i wraz z nimi klękała do modlitwy. Atmosfera, która panowała w domu, była przesiąknięta religijnością i patriotyzmem. Małemu Józefowi przyśniła się kiedyś Matka Boża zstępująca z obrazu, wyciągająca doń ręce. Głęboko przeżył tę wizję…

Był wiernym sługą Kościoła i polskim patriotą. Przypominał głośno imię Ojczyzny w czasach, gdy nie było jej na mapach. Jak powiedział po latach: „Przez całe życie tęskniłem za Polską wolną, silną i świętą, modliłem się o taką Polskę i pracowałem jak mogłem dla takiej Polski”. 21 marca 1924 r., za- ledwie 2 dni po uczczeniu 25-lecia sakry biskupiej, Józef Sebastian Pelczar zachorował na zapalenie płuc. Zmarł 28 marca, wpatrzony w obraz Najświętszej Maryi Panny, podczas odmawiania litanii do Najświętszego Serca Jezusowego. 2 czerwca 1991 r. w Rzeszowie, w trakcie swej IV Pielgrzymki do Ojczyzny, papież św. Jan Paweł II podniósł przemyskiego ordynariusza do chwały błogosławionych. 12 lat później, 18 maja 2003 r. podczas Mszy św. na pl. św. Piotra w Rzymie, w obecności m.in. 20-tysięcznej rzeszy pielgrzymów z Polski, biskup Józef został ogłoszony świętym.
Z przebogatej spuścizny pisarskiej, którą pozo- stawił nam w darze, warto przytoczyć słowa jego kazania wygłoszonego w styczniu 1921 r. w katedrze warszawskiej, które są swoistym politycznym drogowskazem dla naszego narodu: „Strzeżmy się niezgody i zaciekłości w walce o władzę czy znaczenie. Ci zaś, co rządzą, władzę swoją winni dzierżyć z mądrością i sprawiedliwością, z mocą i stałością, ale mając ciągle przed oczyma prawo Boże”. To wielkie wyzwanie dla nas.