Sollemnitas Sanctissimi Corporis et Sanguinis Christi

„Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki». „ (J 6,53-58)

Uroczystość Bożego Ciała, która przypada w pierwszy czwartek po niedzieli Trójcy Przenajświętszej, jest jedną z najważniejszych uroczystości w Kościele katolickim.

Tego dnia na ulice wiosek i miast wychodzą uroczyste procesje, które podczas swojego pochodu zatrzymują się przy czterech ołtarzach. Ołtarze symbolizują miejsce obecności Boga wśród ludzi, którego zapraszamy do wszystkich sfer naszego życia. Ołtarz jest pojmowany jako miejsce, wokół którego gromadzą się wierni, aby korzystać z ofiary Jezusa Chrystusa – wchodzić w komunię z Jezusem i ludźmi. Liczba ołtarzy związana jest z czterema ewangelistami. Przy ołtarzach wierni słuchają fragmentów Ewangelii. Po drodze dzieci sypią zebrane płatki kwiatów. Kwiaty są symbolem i znakiem miłości i wdzięczności każdego z nas wobec Boga, który przychodzi w swej Obecności do każdego z nas.

Do Polski przybyło w XIV wieku za pośrednictwem krakowskiego biskupa Nankiera. Radosna tradycja świętowania ustanowienia sakramentu Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy jest żywa po dziś dzień.

Jedna Boże Ciało nie ma jednej wyznaczonej daty, która byłaby na stałe wpisana do kalendarzy. Corpus Christi jest świętem ruchomym, którego data uzależniona jest od tego, jak wypada Wielkanoc. A ta zawsze odbywa się w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni. Boże Ciało natomiast zawsze przypada 60 dni po Wielkiej Nocy i 10 dni po Zielonych Świątkach

Początki tej uroczystości sięgają XIII wieku. Wprowadzenie tej uroczystości do kalendarza liturgicznego poprzedziły objawienia bł. Julianny (1193 – 1258), przeoryszy augustianek z klasztoru Mont Cornillon, nieopodal Liege (dzisiaj w Belgii). To właśnie pod wpływem tych objawień biskup Robert ustanowił w 1246 r. takie święto dla diecezji w Liege. W 1246 r. odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. Następnie papież Urban IV (29 VII 1261 – 2 X 1264), który wcześniej był archidiakonem katedry w Liege i patriarchą Jerozolimy, w roku 1264 wprowadził to święto w Kościele jako festum Corporis Christi (święto Ciała Chrystusa). Papież Urban IV ustanowił tę uroczystość bullą „Transisturus”.

Impulsem bezpośrednim do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsenie. Kiedy kapłan podczas Mszy św. łamał zgodnie z rytem konsekrowaną Hostię, ta niespodziewanie zaczęła krwawić. Krew sączyła się po jego palcach i spłynęła na korporał. Papież Urban IV, który w tym momencie przebywał w Orvieto, zawiadomiony o tym cudzie, zabrał święty korporał.

[Best_Wordpress_Gallery id=”81″ gal_title=”2018 Boże Ciało”]